Na de ruilverkaveling, 1967-nu
De ruilverkaveling in de zestiger jaren betekende een onvoorstelbare kaalslag van het eeuwenoude landschap rond De Gordenaars. Nooit eerder is dat zó snel zó ingrijpend veranderd. Alle houtwallen en bosschages werden gekapt en oude sloten gedempt en verplaatst. De kersenboomgaard achter de schuur verdween en ook de monumentale knotwilgen bij het huis werden met de bulldozer “opgeruimd”. De enige boom in de wijde omgeving die bleef staan was een kolossale noot in het dijktalud vlak bij de oostgevel. Deze kon het in de nieuwe omgeving echter niet bolwerken en droeg in 1976 zijn laatste blad. De Liendense straat, die sinds mensenheugenis tussen het huis en de schuur bij de zogenaamde “Gordenisse afweg” op de Maasdijk uitkwam, werd verlegd zodat de afweg nu doodloopt op het erf van de Gordenaars. De foto hiernaast toont de Gordenaars met de kwijnende notenboom in het lege landschap van na de ruilverkaveling.
De Gordenaars rond 1970 na de ruilverkaveling.
De Gordenaars werd praktisch onbewoonbaar achtergelaten. Ondanks de aanvankelijke plannen om het huis te slopen bleef het wonderwel gespaard. Een zekere Kamerling, assurantieadviseur, kocht het in 1967 voor 5.000,- gulden en knapte het op, samen met zijn vrouw de freule Marijke de Nerée tot Babberich. Ze gingen er wonen in 1970. Kamerling overleed snel daarna op 6 april 1972, 62 jaar oud. Hij ligt begraven op het protestantse kerkhof in Batenburg. Marijke de Nerée, die in het dorp “de Barones” werd genoemd bleef alleen op De Gordenaars achter. Hoewel ze er al jaren woonde schreef ze zich pas in 1973 officieel op dit adres in. In 1977 werd ze ook eigenaar.
Marijke de Nerée verhuurde vanaf 1974 de bovenverdieping en ging zelf beneden wonen. In 1975 vertrok ze naar Zutphen. Het bovenhuis werd toen nog bewoond door een jonge kunstenaar, Jan Lommers, met zijn vrouw. Er werd een kind geboren: Sander. Deze familie vertrok in 1976.
Theo Audenaerd, student in Nijmegen, huurde het bovenhuis. Het benedenhuis werd in 1977 aan collega-student Janus Kolen verhuurd. Theo Audenaerd trouwde in 1982 op de Gordenaars met Gertie Schilleman uit Bergharen. In februari 1984 werd er op De Gordenaars weer een kind geboren: Thomas Audenaerd. Theo is fotoredacteur van de Volkskrant en zelf ook fotograaf.
Josée Houtbraken, beeldend kunstenaar en de partner van Janus Kolen, richtte in de oude schuur achter het huis een atelier in en werkte er vanaf 1985. Toen de familie Audenaerd eind ’85 naar Amsterdam vertrok ging zij in het bovenhuis wonen. De bewoners kochten in 1987 gezamenlijk het huis en erf. Josée Houtbraken overleed plotseling in 1994. Postuum verscheen een monografie over haar werk.
De Gordenaars in 2001.
In 1991 werd het huis op de gemeentelijke monumentenlijst geplaatst. In 1999 kwam Els Berendts er wonen. In de periode 1987 – 2001 werden het huis en de schuur grondig gerenoveerd.
In de periode 2008-2011 werd in de Liendense waard, de uiterwaard van de Maas tegenover De Gordenaars, een nevengeul gegraven. De oude loop van de Maas van voor de kanalisatie in de 30er jaren werd hersteld en het gebied veranderde in een waterrijk natuurgebied. Hierdoor kreeg De Gordenaars zijn oorspronkelijke relatie met de Maas weer terug.