Schilderijen 1986-1990

 

Eind 1985 verhuist Josée Houtbraken van Eersel in de Brabantse Kempen naar Batenburg in het Gelderse rivierenland. Haar werk uit de navolgende jaren kenmerkt zich door een zoeken naar een nieuwe vorm en inhoud. De steeds grotere schilderijen laten aanvankelijk zachte pasteltinten zien, die lijken te schemeren door een waas van wit. Later komen de bruinen en aardkleuren weer terug, maar met een andere huid. Vormen staan meer en meer op zichzelf. Zwart gaat een belangrijke rol spelen, als de kleur van aarde, waaruit alles voortkomt. Niet somber, maar een anker van troost in een ijl universum. Grote vormen houden zichzelf en elkaar in evenwicht. Daarnaast komt in deze periode een serie kleinere werken tot stand waarin juist kleurige elementen vrijmoedig in de ruimte zweven. Puriteins en vrijmoedig, twee terugkerende polen.

 

Ongeldige of onvolledige url gegeven

© 2013 Janus Kolen